( ၁ )
တစ္မိုးတစ္ေၿမေအာက္က
မိုးခါးေရေသာက္ လူတစ္ေယာက္
ဘ၀ရဲ ့ၿပတင္းတံခါးကိုေခါက္ေတာ့
တိုးလ်ၿဖည္းညႈင္း
ခံစားခ်က္ၿမိဳ ့ကိုခင္းက်င္းၿပလိုက္တယ္ . . . . .
ၿပခန္းသို ့ယူေဆာင္လာသည့္
ေရႊအိုေရာင္ ေလညႈင္းပြင့္ေလးမ်ား
ဆံုးရံႈးမႈ သိပ္သည္းဆကို
သိပၸံပညာရွင္မ်ား မတြက္ခ်က္ႏိူင္ပါ . . . . .
ဒီလို . . . ကမ္းေ၀းလေရာင္
စိမ္းလဲ့လဲ့ အေမွာင္မွာ
မ်က္ရည္ငုတ္တုတ္နဲ ့
ေ၀းကြာမႈေတြ ေလာက္ငရဲ ့လား . . . . .
နာက်င္ၿခင္းအၿမစ္ေတြကို
ကတုတ္က်င္းနက္နက္မွာတြဲကုတ္
မွီတြယ္ရာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးမွာ
မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ခဲ ့သည္ ။ . . . . .
( ၂ )
လိပ္ၿပာတစ္ရြက္ ၾကာခြက္ထဲ
ဖူးဖက္ႏုအက္ စဥ္တုန္းက
ေသာကကို စိုးေၾကာက္
မာနတရားကို ပန္းႏွင့္ေပါက္ရင္း
ေၿခေၿမႈာက္ လက္ေၿမႈာက္
ရိႈက္ငိုခဲ့ဖူး၏ . . . . .
အလင္းတေ၀ေ၀နဲ ့ႏွင္းစက္ေလးေတြကိုမွ
အရသာခံေသာက္ခ်င္တဲ့ ၿမက္ေၿခာက္ပင္ေလးေရ
အေၾကြမရဲတဲ့ ဇီဇ၀ါပန္းေလးေတြအေပၚ
သူ ့၀င္သက္ ထြက္သက္ေလး
သြားတင္ထားမိသူေပါ့ . . . . .
အဲဒီတုန္းက . . .
လက္သည္းအေၾကးခြံေလးေတြကို
အေရာင္ၿခယ္သ မန္းမႈတ္ဖို ့အတြက္
ေန ့ခင္းေၾကာင္ေတာင္ေလးေတာင္
မစိမ္းလန္းခဲ ့ရတဲ ့
ေဟာဒီ . . ေတာအုပ္ေလးပါ . . . . .
ခုေတာ့လည္း . . .
ၾကက္ေၿခခတ္၏ ဆံုမွတ္အရပ္
ကေလးဘ၀က
ခင္တန္းေကြ ့ ရွမ္းလမ္းေလးမွာ
ေဆြးဖြယ္ပန္းမ်ား လႊမ္းခဲ့ပါၿပီ ။ . . . . .
( ၃ )
ေန ့ရက္ေတြကို ခ်ိန္စက္
ဂ်ဴးလိယက္ဆီဇာထြင္ခဲ့တဲ့ ၿပကၡထိန္ထက္
အမဲေရာင္စ်ာပနေလး ၀တ္ဆင္ထားတဲ့တစ္ရက္ . . .
ရက္စက္သြယ္ေၿပာင္းတဲ့
ေလာကဓံလက္ေခ်ာင္းေတြက
မီးေၿပာင္းပါးစပ္နဲ ့ခူးစားခ်ိန္
" ဆာေတးရီးယန္း " ၿမက္ပင္ရွည္ဟာ
ဆံုးရံႈးမႈ သစ္ရြက္ေတြမရႈမလွနဲ ့
တုန္ယင္စြာ လူးလြန္ ့ထြက္ခြာသြားရေပါ့ . . . . .
က်န္ခဲ့တာမွ . . . ညအိပ္ၾကယ္ပြင့္ေလးတစ္လံုး
တိမ္ညိဳ တိမ္မဲ ေတြဖံုးသြားေတာ့
မ်က္စိကိုစံုမွိတ္ နားႏွစ္ဖက္ကိုပိတ္
ထိုခဏ . . အပ္က်သံမၾကား
ေလာက ကိုကား
အနက္ေရာင္လႊမ္းသြားေလေတာ့၏ . . . . .
လူငယ္ဘ၀ရဲ ့အရိပ္မဲ့သစ္တစ္ပင္မွာ
သင္ဆိုလွ်င္ေရာ အိပ္၀ံ့ပါမည္လား
ရီးေ၀မိႈးအုပ္
ေဟာ ဟိုး အေနာင္ေတာင္မွာ
ေငြ ့ရည္ေတြ တစ္အုပ္ၿပီး တစ္အုပ္ . . . . .
ပစ္ရင္း ခတ္ရင္း ထိုးေဖာက္ရင္း
က်ည္ဆန္ေတြၾကား မထိဘဲရခဲ့တဲ့
ေသြးမဲ့ဒဏ္ရာႏွစ္ခ်က္
ေၿဖသိမ့္ဖို ့ သိပ္ခက္လို ့
ခ်ိဳ ခ်ဥ္ ငန္ စပ္ အရသာဓာတ္ၾကား
ခုအခါ ဘ၀မ်ားစြာထမ္းပိုးခဲ့ၿပီ ။ . . . . .
( ၄ )
အို . . . အေဆြခင္ပြန္း
ေသာတရွင္အေပါင္းတို ့
မၿမင္မိတဲ့ အသံကိုေခါင္းအံုးအိပ္ၿခင္းမွာ
တစ္၀က္မိႈတက္ၿခင္း ခံရတဲ့
တိတ္ဆိတ္ၿခင္းေတြ ကပ္ပါလာတတ္ၾကတယ္ . . . . .
အိပ္မက္ေတြ မက္တစ္၀က္ အိပ္တစ္၀က္မွာ
အရိပ္ေလးတစ္ရိပ္ ဖိတ္စဥ္က်တာေတာင္
ၾကည္ၾကည္လင္လင္စီးေမ်ာခြင့္မရခဲဘူး
၀ကၤပါေတာက ေမွာ္နတ္ဘုရား
"မ" စေတာ္မူပါ . . . . .
အစိုးမရေသာၾကမၼာစက္၀န္းထဲ
ဓားေတာင္ကိုေက်ာ္ၿဖတ္
မီးပင္လယ္ကိုေက်ာ္ၿဖတ္
ရိုးသားၿခင္းအၿဖဴေရာင္တံဆိပ္ထပ္
တာေတာင္
မေအာင္ၿမင္ခဲ့ဘူးကြယ္ . . . . .
ဒါေပမဲ ့ . . .
ေလေၿပြ လမ္းေၾကာင္း
ဘယ္ကို ေၿပာင္းေၿပာင္း
သံမႈန္လိုခ်ည္း ငါ့စိတ္မွာညည္းေနမိတာ
ၿငိမ္းခ်မ္းၿခင္း တစ္ခုတည္း
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ တစ္ခုရယ္ပါ ။ . . . . .
( ၅ )
အတိတ္၏အရိပ္ အရိပ္၏တေစၦ
ၿပဇာတ္မဟုတ္တဲ့ စက္ကပ္ေထာင္ေခ်ာက္မွာ
မ်က္လွည့္ဆရာေတြက ေၾကြအံေခါက္
စည္းစိမ္ဓနကို ဘတ္ေကာက္လို ့
ဒုကၡေတြ တပ္ေခါက္ဖို ့က်
နည္းနည္းမွေထာက္ပံ့မေပးခဲ့ၾကဘူး . . . . .
ေနကြယ္ရထား " ပိုးကိုက္ဓား " ႏွင့္
ထိုးစိုက္သြားေသာ သရဲေကာင္းၾကီးမ်ား
" ယမမင္း " ကိုဒူးတိုက္ဖို ့ ေခၚစာလႊတ္လိုက္မယ္
ခုခ်က္ခ်င္းတမလြန္သို ့ ဦးစိုက္ပါ . . . . .
သို ့ေသာ္ . . . သို ့ေသာ္
အမုန္းမဲ့မ်က္၀န္းမ်ား၏ သုညတၱအင္အား
ငါ့အား . . . ဆြဲေခၚ
မိုး၏အၿမင့္ ေလ၏အဆန္
ငါ့စိတ္မွန္ကား
ခြင့္လႊတ္မႈအေပါင္း သရဖူေဆာင္းခဲ့ၿပီ . . . . .
" ဗုဒၶဘုရား " ေပးတဲ့ " တရားရိပ္ " မွာ
" ဓမၼေတး" ကိုဖြဖြ ရြတ္
ငါ့စိတ္လွံသြားေတြ ေခြညႊတ္ေတာ့မွ
အာဃာတကိုေၿဖေလ်ာ့
ငါ့စိတ္ကို ငါၿပန္ကန္ေတာ့ပါမည္ ။ . . . . .
( ၆ )
ၾသကာသေလာကတစ္ေလ်ာက္
ၾကိဳးတန္းလမ္းေလွ်ာက္
လူတစ္ေယာက္အေတြ ့အၾကံဳဟာ
ထန္ ကရိုဏ္း က်ေနေလရဲ ့
ငါ ဘယ္သင္ပုန္းၾကီးမွ မေၾကာက္ေတာ့ဘူး . . . . .
ရန္ကုန္မွာ " မိုး "
မႏၱေလးမွာ " ေႏြ "
ၿပည္မွာ " ေဆာင္း "
ရင္မွာ " ဒဏ္ခံၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း " နဲ ့
ေၿမေထာင္းရနံ ့သင္းပ်ံ ့ေနတတ္ၿပီ . . . . .
ေၾကမြမႈမ်ားစြာ
မေၿပာခ်င္တဲ့ အကၡရာေတြ တစ္ေပြ ့တစ္ပိုက္
ဂႏၱ၀င္ရွင္ၾကီးမ်ားရယ္
ဘ၀သရုပ္ေဖာ္အတြက္ဆို
ခုရင္ဘတ္အမွန္ကို ဆြဲထုတ္ၿပလိုက္မယ္ . . . . .
ေလာကစာမ်က္ႏွာကို
ဘ၀မ်က္ႏွာနဲ ့ ၿမင္ေအာင္ၾကည့္တတ္ဖို ့
ဂ်စ္ပစီမိုးတိမ္မွာ ေငြမင္ရည္ဖံုး
အၾကည္လင္ဆံုး ထိုးခ်ေဖာက္ခြဲလိုက္တယ္
ရာစုတစ္ေထာင္ အလင္းကိုေဆာင္ရပါေစ ။ . . . . .
( ၇ )
အထီးက်န္ေတာင္ကိုမွ ပိုင္စိုးဖို ့
ေစလႊတ္တဲ့ " ေႏြနတ္သမီး " ေရ ေနပါေစေတာ့
အာေခါင္ေတြခမ္းေၿခာက္လို ့
မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းေပၚ ငါ့မ်က္ရည္ေတြ
သက္ေရာက္တဲ့အခါ
ငါ့ကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို ့ လူတစ္ေယာက္လႊတ္ပါ . . . . .
ေမာ္ဒန္ေခတ္မွာ ဆာဟာရကသဲေတြ
အာဟာရဖြဲ ့စည္းၿပသလို
" မာကိုနီ " ေဆာင္းအိပ္မက္နဲ ့
စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္ၿပတာ
ငါေတြ ့ဖူးၿပီ . . . . .
ေၾကာက္ခမန္းလိလိ လွပတဲ့
မီးေတာင္ေပါက္ကြဲမႈကေန
မိုးၾကိဳးေတြၾကြ မီးစုန္းေတြၿပ
ကြန္ယက္ေတြရွင္းတဲ့ညက
ထင္ေယာင္ထင္မွား ငါေတြးေနမိတာ
ငါဟာ . . . " ဗီးနပ္ " ရဲ ့ကိုယ္ပြား
အခ်စ္နတ္ဖုရားမ တစ္ပါးၿဖစ္ေနေရာ ့သလား . . . . .
အဲဒီညဟာ . . .ဒိုင္ယာရီထဲမွာ
ထာ၀ရရိႈက္ေမႊးလြမ္းဆြတ္ရမဲ ့
ပင့္သက္စိုက္ေငး ပန္းေလေၿပေအး
ညတစ္ညဘဲၿဖစ္မယ္ . . . . .
( ၈ )
ခြာညိဳေတာင္ တန္ေဆာင္မုန္းမွာခုိေအာင္း
ေမႊးနံ ့သာေတြစုေပါင္းလို ့
ၾကင္နာတတ္သူ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းမွာ
ရနံ ့ခက္စစ္ကို ဘာသာၿပန္ဖို ့
ေလာက္ငတဲ့ရင္ဘတ္တစ္စံုနဲ ့
ၿပင္းရွတဲ့ ရူးသြပ္မႈမ်ိဳးရွိတယ္ . . . . .
ငါ့စိတ္ကိုက အလိုရယ္ပါ
မိုးလံုေလလံု . . .
တယ္လီဖုန္းသံေလးၾကားရင္ေတာင္
မ်က္ရည္ေတြ ကအလိုလိုရႊဲနစ္
ကဗ်ာေတြကို သိပ္ခ်စ္မိေနတတ္တယ္ . . . . .
ခ်ိဳၿမိန္ၿခင္းဆက္ထံုးတစ္ခု
ငါ့ယဥ္စြန္တန္းကိုလာလုေတာ့
ခ်စ္ေသာလွ်ပ္ကူးမွ်င္ေလးရယ္
" ေစာရအိုင္ " မွာ တူႏွစ္ကိုယ္ၿမိဳင္ရပါေစေတာ့ . . . . .
ဆင္ယင္လိုသၿဖင့္ ဆြတ္မဲ့ဟန္ခ်ီ
ဥယ်ာဥ္ေတာ္က " ပန္းစားမင္းသား "
ပစၥဳပၸန္အတြက္ ခူးယူရန္စိုက္ထားေသာပန္းမ်ား
ဆက္သေတာ္မူပါ . . . . .
သူ သူ ငါ ငါ မန္းမႈတ္လို ့
ဥယ်ာဥ္ေတာ္မပုပ္ရေအာင္
ရာဇအမိန္ ့တစ္ေစာင္ပါးလိုက္မည္
" အရွင္ေစာင့္ၾကပ္ေတာ္မူပါ " ။ . . . . .
( ၉ )
ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသ
ဘ၀ရဲ ့အရသာကို အဓိပၸာယ္ရွိစြာစံ
အတက္အက်မွန္တဲ့ နဒီေရလိႈင္းလို
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပ်ံ၀ဲႏိူင္မလဲ . . . . .
စီးေမ်ာရာ ေဗဒါလမ္းမွာ
မေန ့ကလိုအလြမ္းေတြနဲ ့
၀ါဖန္ ့ေဟာင္းႏြမ္း
ေန၀င္မီးလံုးေလးကို ထမ္းၿပီး
ၿဖတ္သန္းမႈမွတ္တမ္းကို စီခ်ယ္ခဲ့ၿပီ . . . . .
အၿပင္း အေပ်ာ ့ / အပူ အေအး
ေလ မိုး ေရ / ေႏြ မိုး ေဆာင္း
အခိုး အေငြ ့ အေရြ ့
အေတြ ့အၾကံဳ အမႈန္အမႊား
ရူးသြပ္စြာ ခူးဆြတ္ခဲ့ဖူး
ႏူးညံ့စြာ စြန္ ့လႊတ္ခဲ ့ဖူးၿပီ . . . . .
" ပန္းညိဳမ်ိဳး ခ်ိဳးေလစည္ေလ "
မုတ္သုန္ဘူတာရံုအမွတ္ ( . . . )
" ဂီရိေခတ္ " က က်န္ခဲ့ေသာႏွစ္မ်ား
ဘ၀ရဲ ့ဒဏ္ခံအား
မာေက်ာၿခင္း ဂုဏ္သတၱိမ်ားၿမင့္မားခဲ့ၿပီမို ့
" စံပယ္တစ္ပြင့္ "လို . . .
တကယ္ပြင့္မယ္ဆိုရင္ တင့္တယ္စြာပြင့္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ ။ . . . . .။
