" ေဆာင္းမွာပြင့္တဲ့ေရႊရုပ္လႊာ "

ေနၿခည္က ၿမတ္ႏိုးစြာႏိႈးလာလို ့
" ဖ်ပ္ " ခနဲႏိုးလာတဲ့ ကိုယ့္အာရံုဦးပတ္ပ်ိဳးမွာ
စုတ္ခ်က္မကူ ေဆးစက္မထူတဲ့
အေႏြးဓာတ္ ပူပူေလးဟာ
အလံၿဖဴေပၚက ပန္းစကၠဴေလးေပါ့ . . . . .

ၿမင္စဖူးခဲ့တဲ့ေန ့ေလးတစ္ေန ့က
မ်က္၀န္းၿပတင္းေပါက္ ကတဆင့္
ထြင္းေဖာက္လို ့ တိုး၀င္
အာရံု၀ပ္က်င္းထဲ ခိုး၀င္လာတဲ့
ဗ်က္ေစာင္းေလး တစ္လက္ရဲ ့
မ်က္ေစာင္းေလး တစ္ခ်က္မွာ
" အခ်စ္မီးရႈးတိုင္ " ကိုကိုင္ေၿမွာက္
ရဲရဲရင့္ရင့္ဘဲ သူ ့ဆီကိုယ္ေလွ်ာက္သြားတယ္ . . . . .

ဒိုင္ယာရီဖဲပြင့္ၾကိဳးရွည္လာ
တိမ္ၿပာၿပာမွာ ကဗ်ာေတြ
အပြင့္လိုက္ အဆုပ္လိုက္
ပန္းၿမွားမွာ အခ်စ္ဆိုတဲ့ၿဒပ္အားကပ္ပါလာေတာ့
ရနံ ့ေတြက ခပ္ၿမင့္ၿမင့္ကပံ်သန္း
ဆီးႏွင္းလိုလန္းတဲ့ " ပန္ဒိုရာ " အနမ္းကို
ကမာၻ ့အေနာက္ၿခမ္းကအလြမ္းၾကီးလြမ္းေနရသူ . . . . .

ေဟာဟိုး . . . ငါ့ကဗ်ာၿမိဳ ့ရိုးမွာ
ရွင္သန္ရင္ တစ္ပင္တည္း
ရစ္ပတ္ရင္ တစ္ႏြယ္တည္း
ေမႊးရရင္ တစ္ပြင့္တည္း
ခ်စ္ရမယ္ဆိုရင္လည္း သူ ့တစ္ေယာက္တည္း
ရင္ႏွစ္(ဒီ) ေဆာင္းမွာ ပြင့္တဲ့ပန္းပိေတာက္
မင္းတစ္ေယာက္အတြက္ဘဲ . . . . .