ရိုးစင္းတဲ. ေန.ရက္ေတြ ေအာက္မွာ
ရွင္သန္ရင္း အခ်စ္ေတြေတာင္
အေရာင္ေတြခြဲ တတ္လာၿပီ.....
ၿမစ္တို. ရဲ. မာယာ နဲ.
အနိမ္.အၿမင္. ေတာင္တန္းေတြၾကားက
ခပ္ေဖ်ာ.ေဖ်ာ. အၿပံဳးတစ္ခုကိုလဲ
စာေတြ ဖြဲ.တတ္လာခဲ.ပါၿပီ.....
တကယ္ဆိုရင္ ...
နယ္နမိတ္ ေတြရဲ. ၾကားမွာ
" ရင္ခုန္သံ " ကိုအခ်ဳပ္ခ်ထားတာ
အၿပစ္တစ္ခုေတာ. မဟုတ္ပါဘူး.....
ေမွ်ာ္လင္.ၿခင္း ကြင္းၿပင္ရဲ.
ႏွလံုးသား ရပ္၀န္းဆီမွာ
ခပ္တိုးတိုး ငိုသံ သဲ.သဲ. ၾကားလိုက္ရတယ္
" ဆံုႏိုင္ခြင္. " တဲ. .....
ဆံုမွတ္မရွိတဲ.
မ်ဥ္းေၿဖာင္.ေတြ ၾကားမွာ
ခုေတာ.လဲ ...
အနားေတြက ညီလို. ...
တိုးတိတ္ တဲ.
ညေလ ေၿပအရိပ္ေအာက္မွာ
ခုဆို ...
ကဗ်ာေတြ လဲ အသက္၀င္ခဲ.ပါၿပီ။......။
7 comments:
ဟုတ္တယ္။ ကဗ်ာေတြက အရမ္းအသက္၀င္တာဘဲ။
အခ်စ္က သင္ေပးသြားတာေပါ့
း)
ဟုတ္မွာပါ.......မိုးခါးေျပားသလို
ဟုတ္လား?ကိုမိုးစက္ေရ.
:)....ပထမဦးဆံုးလာလည္ဖူးတာပါ။ ကဗ်ာဆိုရင္အရမ္း
ႀကိဳက္တက္တဲ့ကၽြန္မကပထမဦးဆံုးေသာ “ဆံုႏိုင္ခြင့္”
ကဗ်ာေလးနဲ ့တင္ေက်နပ္သြားမိတယ္။
ေတာ္ေတာ္ေရးတက္လြန္းတယ္။:)
Template ေလးလဲလွတယ္။
C..box မွာလာေျပာသြားတာေလးမွန္ေၾကာင္းလဲ
လိုက္ေျပာတာ..:)
ေအးခ်မ္းပါေစေနာ္။:)
အၿပံဳးေတြကို စာဖြဲ႔တတ္လာၿပီလား ...
ကဗ်ာေလးကို သေဘာက်တယ္ ...
အားေပးလ်က္
ပထမဆံုးလာလည္ရာမွာ ဖတ္လိုက္ရတဲ႔ကဗ်ာမ်ား အားလံုးေကာင္းတယ္။ အေမကဗ်ာေလးလဲ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ ဒီကဗ်ာေလးကို အၾကိဳက္ဆံုးပဲ။
"ေမ်ွ်ာ္လင့္ျခင္း ကြင္းျပင္ရဲ႕ ႏွလံုးသားရပ္၀န္းဆီမွာ ခပ္တိုးတိုး ငိုသံသဲ႔သဲ႔ ၾကားလိုက္ရတယ္ ဆံုႏိုင္ခြင့္တဲ႔"
ဒီအပိုဒ္ေလးကို အၾကိဳက္ပါ။။
နယ္နိမိတ္ေတြရဲ႕ၾကားမွာ ရင္ခုန္သံကို အခ်ဳပ္ခ်ထားခဲ့ရတယ္ ဆိုတာ ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ဒီလူ heart ထိသြားတယ္ ...
ဆံုႏိုင္ခြင့္ တစ္ခုကို ေမွ်ာ္ေငးရင္း ဒီလူလည္း ခပ္တိုးတိုး ငိုေနရတဲ့ သူပါပဲ ....
ေရးတတ္လိုက္တာ ...
ေနေဒးသစ္။
Post a Comment