" မီးေမွာင္ေမွာင္မွ နတ္သွ်င္ေနာင္မိုးလင္းည ရင္ခုန္သံမ်ား "

ေႏြလသံေပါက္ ႏွင္းေသာက္တဲ ့
မိုးမခရင္ခြင္မွာ ရြက္ပုန္းသီးတစ္လံုးဟာ
မဟူရာေက်ာက္ရိုင္းတံုးရင္ကို တိမ္မင္တံုးလိုဖြင့္
ေတာင္ၿပန္ေလညွင္းေလးကိုစီးၿပီး
အခ်စ္ရွစ္မ်က္ႏွာက စစ္ေၾကၿငာလ်က္
" ေငြစံအိမ္မင္းသမီးေလး " ဆီသို ့
တိတ္တခိုးအခစား၀င္လာ၏ . . . . .

မႈန္ရီေနတဲ ့ဂီတမွာ မူယာေၾကာ ့ဟာ
အခ်စ္ရဲ ့ဘာသာစကားၿဖစ္မယ္ဆိုရင္
" ပ်ားရည္ေမာ္ကြန္း " ထိုးၿပီး
အဲဒီေစာင္းၾကိဳးၿပတ္ရြာေလးကို
နတ္သွ်င္ေနာင္၀ွက္ထားမယ္ . . . . .

ဓာတုကလ်ာရဲ ့ေလးတင္ပြဲမွာ
ပိုးသားအိအိ ဟီးရိုးဟာ
ေဆာင္းၿမဴအိုးေပါက္မွာ မိုးၾကိဳးကိုအေပါက္ေဖာက္ၿပီး
သဲကႏၱရ က " ရင္၀ွက္ပန္း " ကို
ေၿမာက္၀င္ရိုးစြန္းဆီသယ္သြားတယ္ . . . . .

ခု . . . ၾကည့္ေလ
ဆိုလာရပ္၀န္းက အက္ဒီဆင္မရွိတဲ ့ညေတြဟာ
နတ္သွ်င္ေနာင္မိုးလင္းည ရင္ခုန္သံေတြေၾကာင့္
ေလာင္ဂ်ီက်ဴ ့မ်ဥ္းေတြေပ်ာက္ၿပီး
ဓာတုကလ်ာႏုတ္ဘုတ္မွာ
ေက်ာက္စက္က်စမ္းေရဟာ
ေရပန္းစားတဲ ့မင္းသားတစ္ပါးၿဖစ္ခဲ ့ရၿပီ . . . . .

သူမက . . .
ဖန္သားနန္းေတာ္
မဆံုးႏိုင္တဲ ့ပဥၥလက္
ေၿခာက္ေသြ ့ေနတဲ ့ရတနာတစ္ပါး
အသက္မရႈတဲ ့ ပေဟဠိေတြနဲ ့
အိပ္မက္အိမ္က ႏွင္းစက္ပိုးမွ်င္ဟာ
ဒီဇင္ဘာယဥ္စြန္းတန္းနဲ ့အတူ
နတ္သွ်င္ေနာင္ကို ၿပဳစားခဲ ့ေလရဲ ့ . . . . .