" သီအို ရီေပ်ာက္တဲ. ည "

|



သန္းေခါင္ယံ ညရဲ.
အထီးက်န္ ေကာင္းကင္ထက္မွာ
ၾကယ္စင္ေတြက
ေၿမခၿပီး ေၾကြၾကစရာမရွိဘူး ...

အလင္းေရာင္မၿမင္တဲ.
အေမွာင္ယံ ကမာၻထဲမွာ
တိုးတိုးေလး ခိုးၾကည္.လိုက္ေတာ.
ေရးေရး ေလးၿမင္ခြင္.ရခဲ.တယ္...

မိုင္ေပါင္မ်ားစြာေ၀းကြာတဲ.ေနရာမွာ
လင္းလက္စြာေတာက္ပေနတယ္
သူ.နာမည္က " ရယ္(လ္)ဗက္လြန္ "
အေရာင္မရွိ ၊ အနံ.မရွိ
အရသာမရွိ ၊ ထိေတြ.ခြင္.မရွိ
ဒါေပမဲ. သူ.မွာ ...
ၾကင္နာမႈ ၊ ေႏြးေထြးမႈ
နားလည္မႈ ၊ ယုယမႈ
အၿပည္.ရွိတယ္ ...

လမိုက္ညရဲ. ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္က
၀င္သက္ ၊ ထြက္သက္ ေတာင္
မမွန္ခ်င္ ေတာ.ဘူး ...

တိမ္ေတြဖံုးတဲ. ၊ အရံႈးမဲ. ရင္ခြင္မွာ
" မ " ရဲ.အမုန္းမဲ. ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြနဲ.
အဆံုးမဲ. ...
ဆံုႏိုင္ခြင္. ရခ်င္ေနမိတယ္။...။

5 comments:

Anonymous said...

ကဗ်ာလာဖတ္သြားပါတယ္။။။

My Diary said...

ကဗ်ာေလးေကာင္းပါတယ္ရွင္

တလႏြန္ said...

ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ပါပဲဗ်ာ
အဆုံးမဲ့ ၿပန္ဆုံႏုိင္ပါေစ

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

ကဗ်ာေကာင္းေလးတပုဒ္လို႔ ခံစားရပါတယ္။
ထပ္ေရးပါအံုးဗ်ာ..အားေပးပါတယ္

Anonymous said...

အမုန္းမဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္လည္း အဆံုးမဲ့ ဆံုႏိုင္ခြင့္ ရခ်င္တယ္ ....
ဒါေပမယ့္ ခုထက္ထိေတာ့ အခ်စ္မဲ့ ရပ္ဝန္းတစ္ခုမွာ အျပံဳးမဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုနဲ႕ ေနေနရတုန္းပဲ ...
ေနေဒးသစ္။